Türkiye'de Hayvancılık

Türkiye'de Hayvancılık
Türkiye’de hayvan sayısı fazla olmasına karşın, hayvan başına alınan verim azdır.
Bu durumun başlıca nedenleri;
Çayır ve mera hayvancılığının yaygın olması,
Otlakların erken veya aşırı otlatılması,
Çayır ve mera alanlarının tarım alanlarına dönüştürülmesi,
Hayvan soylarının yeterince ıslah edilmemesi,
Hayvanlar içerisinde verimi yüksek iyi cins hayvan oranının az olması,
Hayvancılıkta modern yöntemlerin yeteri kadar kullanılmamasıdır.

Hayvancılığın Gelişmesi İçin Gerekli Olan Faktörler
Hayvan soylarının ıslahı
Otlakların ıslahı
Yem üretiminin artması
Çayır ve mera hayvancılığının yerine ahır ve besi hayvancılığının yapılması
Hayvan ürünlerini işleyen sanayi kollarının geliştirilmesi
Pazarlama imkanlarının artırılması
Üreticiyi teşvik edici imkanının sağlanması ve erken kesimin önlenmesi gerekir.

Besi ve Ahır Hayvancılığı
Modern yöntemlerle yapılan hayvancılık faaliyetidir.
Ahır adı verilen modern kapalı ortamda, hayvanlar temiz ve ince yemlerle (fabrikalarda üretilen yem) beslenir.
Genellikle büyükbaş hayvancılığına yöneliktir.
Besicilikte et ve süt verimi yüksek olduğundan   daha fazla gelir getirir.
Özellikle nüfusun fazla olduğu büyük kentlerin çevresinde gelişmiştir.
Mandıralar, kent nüfusunun günlük taze süt ihtiyacını,
Et kombinaları, et ihtiyacını karşılar.
Not: Şeker pancarının küspesi hayvan yemi olarak kullanıldığı için, Türkiye’de şeker fabrikalarının yakınlarında besi ve ahır hayvancılığı gelişmiştir.

Çayır ve Mera Hayvancılığı
Geleneksel yöntemlerle yapılan hayvancılık faaliyetidir.
Hayvanlar yaz mevsiminde otlaklarda, kış mevsiminde ahır veya ağıllarda kaba yemlerle (saman, yonca, mısır sapı vb.) beslenir.
Yağışlı mevsimlerde ot veriminin artmasıyla et ve süt verimi artar, kurak geçen mevsimlerde ise et ve süt verimi düşer.

Türkiye’de Başlıca Hayvan Türleri
1. Küçükbaş Hayvancılık
Türkiye yer şekilleri ve iklim şartları bakımından küçükbaş hayvancılığına daha uygundur.
En fazla İç Anadolu Bölgesi’nde yetiştirilir.
A. Koyun
B. Keçi

A. Koyun
Türkiye’de sayısı en fazla olan hayvan türü koyundur.
Bu durumun nedeni, Türkiye’nin büyük bir kısmında yaz kuraklığına bağlı olarak bozkır bitki örtüsünün varlığıdır.
Başlıca Koyun Türleri
a. Kıvırcık
b. Merinos
c. Dağlıç ve Sakız
d. Karaman

a. Kıvırcık
Soğuğa karşı fazla dayanıklı değildir.
Et kalitesi çok yüksektir.
Trakya ve Güney Marmara Bölümü’nde yetişir.
b. Merinos
Yapağı (yün) kalitesi yüksektir.
Bursa - Karacabey yakınlarında yetiştirilir.

c. Dağlıç ve Sakız
Ege Bölgesi’nde yetiştirilir.
d. Karaman
İç ve Doğu Anadolu’da yaygın türdür.

B. Keçi
a. Kıl Keçisi
Akdeniz ve Doğu Anadolu bölgelerinde dağlık ve ormanlık alanlarda yetiştirilir.
Daha çok sütü için beslenir.
Ağaçlara zarar verdiği için sayıları azaltılmıştır.
b. Tiftik Keçisi
Ankara keçisi olarak da anılır.
Anavatanı İç Anadolu Bölgesi’dir.
Tüyleri uzun, ince ve parlak olduğu için Yapağı (yün) oldukça değerlidir.

2. Büyükbaş Hayvancılık
Türkiye’de büyükbaş hayvancılık yaz yağışları ile oluşan gür otlakların geniş alan kapladığı mera alanlarında yaygın olarak yapılmaktadır.
Erzurum - Kars platoları ile Doğu Karadeniz yaylaları büyükbaş hayvancılığının en yoğun olduğu yerlerdir.
Besi ve ahır hayvancılığı özellikle Marmara ve Ege bölgelerinde yoğunlaşmıştır.
Büyükbaş hayvan grubundan olan manda, sulak alanlarda daha iyi yetiştiğinden çoğunlukla Karadeniz ve Marmara bölgelerinde yetiştirilmektedir.
Sütü çok yağlı olduğundan, kaymak ve yağlı yoğurt üretilmesinde yararlanılır.

3. Kümes Hayvancılığı
Tavuk, ördek, kaz, devekuşu ve hindi gibi hayvanların et ve yumurtasından yararlanılır.
Kümes hayvancılığı özellikle tüketimin fazla olduğu büyük kentlerin çevresinde gelişmiştir.
Özellikle Marmara ve Ege bölgelerinde gelişmiştir.

4. Arıcılık
Çiçekli bitkilerin geniş yer kapladığı ve tarım alanlarının kısıtlı olduğu yerlerde alternatif bir geçim kaynağı olarak gelişme göstermiştir.

Muğla (%12,6)
Ordu (%12,3)
Adana (%3,7)
Mersin (%3,4)
Sivas (%3,4) arıcılığın yaygın olduğu yerlerdir.
Rize’de üretilen Anzer balının ekonomik değeri oldukça yüksektir.

5. İpek Böcekçiliği
Dut yaprağı ile beslenen bir çeşit tırtıl türünün salgıladığı madde ipeği oluşturur.
En fazla Güney Marmara’da üretilir.
Özellikle Bursa ve Balıkesir illerinde yaygındır.
Suni ipek kullanımının yaygınlaşması ipek böcekçiliğinin önemini azaltmıştır.

6. Balıkçılık
Türkiye, üç tarafı denizlerle çevrili, zengin akarsu ve göllere sahip olduğu için su ürünleri bakımından önemli bir potansiyele sahiptir.
Fakat bu potansiyel yeteri kadar değerlendirilememektedir.

Türkiye’de Balıkçılığın Gelişebilmesi İçin Yapılması Gerekenler
Açık deniz balıkçılığının yaygın olarak yapılması
Modern yöntemlerle tekne balıkçılığının yapılması
Kaçak, usulsüz ve aşırı avlanmanın önlenmesi
Su kirliliğinin önlenmesi
Su ürünlerini işleyecek sanayi tesislerinin sayısının artırılması
Su ürünlerini saklayabilecek soğuk hava depolarının sayısının artırılması
Pazarlama imkanlarının geliştirilmesi
Tatlı su ve kültür balıkçılığının artırılması gerekir.
Okyanusa kıyısı olan ülkelerde balıkçılık gelişmiştir.
Örnek:  Norveç, Kanada, Peru, Japonya, ABD, İngiltere…